بازار بزرگ تهران از مراکز اقتصادی و تاریخی مهم پایتخت است. قدمت این بازار به دوره صفویه باز می‌گردد و بر اساس آنچه سر توماس هربرت، از نجیب‌زادگان و درباریان انگلیسی در سفرنامه خود نوشته، بازار تهران در دوره صفویه بدون سقف بوده است.

در دوره‌های بعد از جمله دوران قاجار بخش‌های دیگری به بازار تهران افزوده شده است. بازار بین‌الحرمین، از ساخته‌های دوره محمدشاه قاجار و بازار امیر، سرای امیر و بازار کفاش‌ها از افزوده‌های دوران ناصرالدین‌شاه است.

این بازار در سال ۱۳۵۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بازار که وسعت آن به حدود ۱۰۵ هکتار می‌رسد، به فروش انواع کالاها اختصاص دارد و شامل مجموعه‌ای از خرده‌فروش‌ها، عمده‌فروش‌ها، کارگاه‌های تولیدی، انبارهای کالا و… می‌شود.