چهره‌ها خود حکایت از شهر و روزگار می‌کنند. این روز‌های پاییزی و کرونایی را در چهره‌ها هم می‌توان دنبال کرد. از یک سو در فاصله بارندگی‌ها آلودگی‌ها در پایتخت بالا می‌گیرد و از سوی دیگر بیماری کرونا در روز‌های مهربانش دویست و اندی از هموطنان را با خود می‌برد. این‌چنین شهر خاکستری، خاکستری‌تر می‌شود و چهره‌‌های بی‌لبخند، بی لبخند‌تر. نازنین کاظمی نوا به تقاطع اتوبان صدر و خیابان شریعتی رفته و برای ساعتی زندگی را قاب گرفته است. همه این‌ها زیر یکی از پر حرف و حدیث‌ترین ساخت و ساز‌های تهران ثبت شده است. اتوبان صدر سال ۱۳۹۲ بعد از سه سال پروژه ساخت و ساز به اتوبانی دو طبقه تبدیل شد و یک پل طبقاتی ۱۱ کیلومتری در آن ایجاد شد. همان زمان بسیاری از کارشناسان این انتقاد را داشتند که چرا باید چنین بودجه گزافی به جای هزینه در زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی هزینه ساخت اتوبانی شود که چند روز بعد از ساخت دچار ترافیک خواهد بود. در ارتباط با هزینه‌های ساخت این پل رقم‌های متفاوتی اعلام شد از هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان در زمان افتتاح تا ۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان سه سال بعد از زمان ساخت.